برای این کتاب دو مدل نقد نوشته بودم. یک نقد جامعه شناختی که در اینجا می توانید مطالعه کنید و یک نقد روانشناسی که اخیرا در سایت چوک منتشر شد. بسیاری از دوستان میگن چرا نقد نوشتنی اینقدر تخصصی می نویسی؟ و من فقط یه جواب میدم: همین که ۱۰ نفر بفهمن من چی میگم برای من کافیه... من خوشم نمیاد ارزش یک اثر ادبی رو فقط در یه review خلاصه کنم و ادبیات عامه برای من مفهومی نداره... انگار مثلا چند درصد از مردم ایران اهل مطالعات ادبی هستند که حالا بخواهیم دسته بندی شون هم بکنیم. اگر منظور از ادبیات عامه ادبیاتی است که همه ی مردم عادی متوجه می شوند پس لطفا کسی نقدهای منو نخونه و از خودش هم دم به ساعت بیانیه صادر نکنه. اثری مثل زن درریگ روان رو هیچ وقت یه عامه خون نمی تونه فراتر از ۱۰ صفحه اش رو مطالعه کنه چون وسط راه حوصله اش سر میره.